SINTOMATOLOGIA

IDDM-ren sintomatologia nahiko adierazgarria dela esango genuke, izan ere, gaixo gehienek ardatz antzeko bat jarraitzen baitute: 

-         Poliuria (gernu isuri handiak). Odoleko glukosa mailak altuak direnez, giltzurrunek gehiegizko glukosa gernuan kanporatzen saiatzen dira, eta horregatik isuritako gernu kopurua handia da. Hortik dator gernuaren zapore gozoa (amerikako indioek inurriak erabiltzen omen zituzten diagnostikorako: inurriak gernura hurbiltzekotan “diabetesa” diagnostikatzen zen).

-         Polidipsia (egarri handia). Giltzurrunek ekoizten duten gernu kopuru altuak asetzeko gorputzak ura edatera behartzen du gaixoa.

-         Polifagia (gose handia). Zenbait ehunek ez dutenez odoleko glukosa maila altuen berri, barau egoeran mantentzen direla “uste dute” eta gosea sortzen da (azken finean sentsazio hau odoleko glukosa mailak finkatzen du). Honekin lotuta azetosia dugu: barau egoeran mantentzen denez gorputza gorputz zetonikoak ekoizten ditu, azetona sortuz (oso bolatila dena). 

Sintoma hauek ditugu garrantzitsuenen artean, baina pisu galera, nekea... ere nahiko ohikoak dira. 

 Beraz, blog honen helburua IDDM-ri buruz berri jakitea eta kontzientziazioa direnez, zeuen inguruan honelako sintomak dituen familiakide, lagun edo ezagunik dagoen begiratzera animatzen zaituztet, eta horrela bada, medikuarengana jotzea gomendatzen dizuet. 

Ez ahaztu, ZENBAT ETA LEHENAGO DIAGNOSTIKATU, ORDUAN ETA BIZI KALITATE HOBEA IZANGO DUTE PAZIENTEEK!!!